А джобните?
Не униформите решават проблема, ами чипът на родителите.
Племениците ми учат в едно от най-реномираните частни училища в Южна Африка и всичко им е униформено без раниците и бельото.
Бански, спортни екипи, чорапи, обувки - униформени. Имат няколко униформи - официални, с пола, с рокля, с панталон общо взето въпрос на избор кой какво предпочита. На официалните сака отличниците по съответните дисциплини носят специални нашивки, което е повод за голяма гордост. Естествено бижутата са забранени, пари на всички се дават само в петък и сумата е от порядъка на 1-2 лева /за 13-14 годишни/, телефоните се носят изключени в училище.
До колкото знам в много училища по света всичко е въпрос на строг регламент. Детето на мои приятели учи в частен колеж в Швейцария и там джобните пари са лимитирани. Както и броя и вида на дрехите, с които да си изпратиш детето. От рода на: 3 сини пуловера, 10 чифта черни чорапи и прочие...
В Япония дори дължината на панталоните и чорапите е определена и различия не се допускат....
Не знам и не съм убедена, че поддържам подобна строгост, но понякога си мечтая и в детската градина да има униформа, за да не мисля толкова всяка сутрин и да не се разправям с дъщеря ми. Какво им беше лошо на нашите карирани мантички? Признавам в училище униформа не съм имала.