При нас големия проблем беше с акането, защото не искаше да ака (нито навън, нито в къщи). Стискаше се по 2 дена и по 100 пъти на ден казваше, че има ако, а като я събуех казваше - няма и не даваше да я сложа на тоалетната. По това време реших да върна памперса, но тя не даваше да и го слагам и ако успеех, сама си го сваляше. Проблема с акането продължи близо 2 месеца, добре че беше лято и ядеше много плодове и зеленчуци, та и беше трудно да стиска дълго време. Никога не съм се карала, макар че половина море прекарахме обикаляйки тоалетните на заведенията по плажа. Единствения начин да се изака, беше ако сме седнали двете на тоалетната и я гушкам (и сега от време на време иска да я държа за ръката, когато ака). Слава богу и това отмина.
2 месеца след махането на дневния памперс, реших да манха нощния, защото тя почти от година не пишка нощем. Сега, от време на време, се изпуска през ноща, но явно успява да контролира процеса, защото се събужда и иска да я заведа до тоалетната. В повечето случаи си напишква само гащите и рядко стига до чаршафа. Ако стане така, вдигам цялото домочадие (защото спим тримата на спалнята) и сменям чаршафите. Под нас съм сложила чаршаф за еднократна употреба (под спалното бельо) и така не се мокри матрака.
Според мен няма универсална възраст за махане на памперса, това е строго индивидуално за всяко дете и то само си показва кога е дошло времето. При по-големите деца явно има някакъв стрес от промяната и са нужни много любов и търпение, за да се преодолее. По същия начин явно трябва да се подходи към отбиването. Моето дете суче само вечер и то по 10-15 мин. и според мен кърма вече почти няма. Тя, обаче, така ревностно си търси и чака тези 10-15 мин всяка вечер, че за сега не си и помислям за отбиване.